Bifrastarblondínan

Langt síðan ég hef bloggað!

Sumarönnin er byrjuð, kláraði vorönnina vel og minn hópur var einn af þeim sem fékk hæðstu einkunn í lagadeildinni fyrir misserisverkefnið okkar.  Gaman þegar að svona vel gengur.  Nú á ég 3 fög eftir en þau mun ég klára á næstu 8 vikum og þá er ritgerðin mín eftir og ef þetta gengur allt eftir þá er ég búin með BS námið.  Þá getur maður víst titlað sig sem viðskiptalögfræðing.  Ég er hinsvegar búin að sækja um í meistaranámið í haust og er að bíða eftir að fá svar með það.  Ég krossa fingur!!! Ef ég fæ inngöngu þá mun það taka um 2 ár en þá er ég komin með embættispróf í lögfræði með sérhæfingu á viðskipti.  Ekki að viðskiptin heilli mig- síður en svo, ég vil vinna sem lögfræðingur í annarskonar málum! Það er alveg ljóst!

Mig hlakkar til að komast í sumarfrí og geta hugsað um annað en skólann.  Flyt í mína heimasveit og get varla beðið!! Fyndið að finna fyrir slíkum tilfinningum þegar ég gat aldrei beðið eftir að komast þaðan þegar ég bjó þar sem unglingur! 

Heilsan er öll að koma til og ég er svo ánægð að hafa fengið annað tækifæri.  Ég er smá saman að taka mig á í ýmsum málum, svo sem hreyfingu og matarræði.  Þetta gengur allt vel og ég finn mjög mikin mun á mér.

Ég er ánægð með lífið- enda verð ég tveggja ára innan fárra daga! Getur maður beðið um meira? Held ekki!!!

Kveðja Dísan

Ég veit ekki í þennan heim né annan! Ég er ekki að nenna skólanum, ekki nenna að skrifa Bs ritgerðina- búin að sitja í heilan mánuð og gera ekkert.  Ég er óánægð með sjálfa mig og allt fer í taugarnar á mér!  Mig langar bara að sofa út í eitt og það er það sem ég er að gera!  Ég er að drepa sjálfa mig úr leiðindum....hvernig skyldi það vera fyrir þá sem eru í kringum mig.....þegar ég hugsa um það þá eru reyndar engir í kringum mig og kannski ekki að ástæðulausu!  Shiiittt hvað þetta er allt svart!

Ætla ekki að blogga á meðan ég er í þessu ástandi- Hafið það gott!

Dísa

Gleðilegt ár allir mínir bloggvinir og aðrir.  Hef ekki bloggað síðan í fyrra þar sem ég hef verið að heiman og "gleymdi" bara hreinlega að taka með mér tölvuna mína

Árið er liðið, tími til að rifja upp árið 2008.  Verð samt að byrja á að segja að ég hef aldrei upplifað jafn rólegt og viðburðalítið ár eins og árið 2008.

Árið byrjaði  þó með hvelli þar sem drullað var yfir mig á minni eigin bloggsíðu fyrir að líta um öxl og segja frá atburðum ársins 2007.  Það eru margir veikir einstaklingar þarna úti og ekkert meira um það að segja.  Í janúar fór ég í upptökupróf- mitt fyrsta - og vonandi það síðasta - þar sem að ég féll í einu fagi í jólaprófunum í fyrra.  Einnig varð ég næstum því - næstum því frænka seinnihluta janúar þegar María dóttir Lindu minnar eignaðist dreng.  Fiat bílinn minn veiktist alvarlega í lok janúar og átti ég eftir að berjast við veikindi hans fram eftir árinu hehe!

Í lok febrúar varð ég alvöru frænka þegar að Denni bróðir og konan hans Hulda eignuðust dóttur.  Þetta er sjötta barn Denna og tólfta systkina barnið mitt- ferlega rík.  Enn barðist ég við að halda lífi í Fiat drossíunni minni.

Mars rann upp- ég fékk langþráð páskafrí þar sem gigtin var að gera út af við mig.  Oft var ég orðin nokkuð viss um að ég gæti ekki meir.  Bæði næstum næstum því frændi minn og litla alvöru frænka mín voru skírð á skírdag- hann fékk nafnið Hjörleifur Máni en hún fékk nafnið Freydís Katla.  Í Marsmánuði var Fiat drossían komin á gjörgæslu

Í byrjun apríl voru annarpróf hjá mér- ég rúllaði þeim öllum upp, fékk meira að segja sérstakt hrós frá lögfræðikennaranum mínum.  Einnig átti ég afmæli og varð 35 ára, hvorki meira né minna hehe!  Í apríl var missóvinna - sem gekk vel og svo málsvörn sem gekk einnig vel.  Að loknu þessu öllu byrjaði sumarönnin en hún var í lotum og tókum við eitt fag í einu og kláruðum heila önn á 12 dögum.  Þetta var mikið álag en mjög skemmtilegt.  Aprílmánuður fór í endurlífgun á Fiatnum- en ekki voru horfurnar góðar.

Í maí varð systursonur minn 25 ára- hann fékk þyrluflug í afmælisgjöf frá kærustunni sinni- ekki vildi betur til en að þyrlan brotlenti við Kleifarvatn- hann og flugmaðurinn sluppu blessunarlega báðir alveg ómeiddir.   Í maí varð ég 1 árs - ég hafi lifað af versta tíma ævi minnar og staðið uppi sem sigurvegari.  Langt var í land að vinna sig úr öllum þeim flækjum sem fylgdu þessum tíma en ég ákvað að snúa mér við og horfa óhrædd í augu við ótta minn.  Fiatinn var úrskurðaður látinn í lok maí - tryggingarnar greiddu hann upp og ég var laus allra mála.

Í júní fóru lukkuhjólin að snúast hjá mér- þann 3. júní fékk ég undanþágu fyrir nýju gigtarlyfjunum sem ég hafði verið að bíða eftir og vonast eftir að fá.  Einnig var nóg annað um að vera- ég keypti mér nýjan bíl, það voru tvær fermingar í fjölskyldunni og móðir mín kom til landsins í nokkrar vikur.  Sumarönnin kláraðist loks og þann 28 júní tók ég allt mitt hafurtask og flutti í mína heimasveit og bjó þar þessar 8 vikur sem ég var í fríi frá skólanum.

Í júlí var búið að undirbúa mig undir nýju lyfin og ég fékk fyrstu sprautuna 22. júlí.  Án gríns þá fann ég strax mun- ég fór samdægurs í göngutúr niður laugaveginn í geggjuðu veðri.  Bara frábært.  Það gekk eins og í sögu að læra að sprauta sig- og áhrifin fóru fram úr öllum mínum væntingum.  Fór meira að segja í skoðunarferð til Vestmannaeyja nokkrum dögum síðar og gekk um eyjuna eins og herforingi!

Ágúst fór í að undirbúa íbúðina mína í áframhaldandi leigu þar sem ég skipti um leigjendur.  Síðan flutti ég aftur allt mitt hafurtask á minn stað og byrjaði í skólanum í lok ágúst.

Í september stóð ég á haus það var svo mikið að gera í skólanum hjá mér og það sama var upp á teningnum í október.  Þá fékk ég einnig úthlutað leiðbeinanda fyrir BS ritgerðina mína.  Nóvember kom og honum fylgdi próftíminn.  Desember rann í garð með Missóvinnu og öllu tilheyrandi.  Bæði prófin og missóið gekk vel- lægsta einkunn var 7 - auðvitað getur maður alltaf gert betur!  Frá því að skólinn hófst í haust hef ég verið að hitta sálfræðing og fjölskylduráðgjafa - það hefur hjálpað mér ótrúlega mikið.  Ég hef verið að vinna mikið með sjálfa mig- það er ekki alltaf auðvelt en ég ákvað að halda við loforð mitt frá í maí um að horfast í augu við minn ótta og það hef ég gert.  Mikið verk er fyrir höndum en hálfnað verk er hafið er.  Desember hefur einkennst af leti og sjálfskoðun.  Þann 5. janúar hófst skólinn að nýju, ég er í tveimur fögum- sama daginn.  Hina dagana ætla ég að hugsa um sjálfa mig og skrifa BS ritgerð.

Takk fyrir mig kæra fjölskylda- vinir- bloggvinir.  Þið eruð öll ómetanlegur þáttur í lífi mínu sem ég er þakklát fyrir á hverjum degi.  Takk fyrir að styðja við bak mitt í öllu því sem ég tek mér fyrir hendur.  Takk fyrir að hvetja mig þegar ég er um það bil að gefast upp- takk fyrir að hlusta alltaf þegar ég þarf á því að halda. Ég vona að dag einn geti ég orðið ykkur það sem þið eruð mér- ómetanlegur styrkur.

Gleðilegt ár, megi gæfan fylgja ykkur öllum.

Dísan

Ég óska ykkur öllum gleðilegra jóla- hafið það sem allra best

Dísan